رنجی که گنج به بار می آورد

قال رسول الله صلی الله علیه وآله:

" إِذَا قَامَ الْعَبْدُ مِنْ مَضْجَعِهِ وَ النُّعَاسُ فِی عَیْنَیْهِ لِیُرْضِیَ رَبَّهُ بِصَلَاةِ لَیْلِهِ

بَاهَى‏ اللَّهُ  بِهِ مَلَائِکَتَهُ فَیَقُولُ أَ مَا تَرَوْنَ عَبْدِی هَذَا قَائِمٌ مِنْ مَضْجَعِهِ وَ تَرَکَ

لَذِیذَ مَنَامِهِ إِلَى مَا لَمْ أَفْرِضْهُ عَلَیْهِ اشْهَدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَه ‏"

منبع:ارشاد القلوب ج1ص91

ترجمه:

وقتى بنده حق از خوابگاهش بر مى ‏خیزد تا خداوند متعال را با نماز شبش خشنود سازد در حالى که 

چرت، چشمانش را فرا گرفته، در این حال، ذات اقدس الهى به ملائکه ‏اش مباهات کرده مى ‏فرماید: آیا 

این بنده مرا مى ‏بینید که از خوابگاهش برخاسته تا نمازى را بگزارد که آن را بر او واجب نکرده ‏ام! پس 

شاهد باشید که او را بخشیدم

پ.ن:

ما که خودمون اهل این گونه رنج ها نیستیم ولی تلاش بیشتر می خواد واراده محکمتر ولی برای دوستان انشاء الله تشویق کننده وموثر باشد.