جانم فدایت

آیت الله مجتبی تهرانی «ره»:
با توجّه به این شب مبارک، روایتی می‎خوانم که البته یک دعا است.
این روایت را عامّه نقل می‎کنند.
امام حسن(علیه ‏السلام) در ایّامی که طفل بود، خدمت پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)آمد، در حالی که گردن‏بندی به گردن داشت.
«فَالْتَزَمَهُ رَسُولُ اللَّهِ وَ الْتَزَمَ هُوَ رَسُولَ اللَّهِ»؛
پیغمبر اکرم امام حسن را در آغوش کشید، امام حسن هم پیغمبر را بغل کرد..
بعد پیغمبر اکرم راجع به امام حسن(علیه ‏السلام) چنین دعا فرمود:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أُحِبُّهُ» بار خدایا! من او را دوست می ‏دارم.
«فَأَحِبَّهُ» تو هم او را دوست بدار!
«وَ أَحِبَّ مَنْ یُحِبُّهُ» خدایا! دوستداران امام حسن را هم دوست بدار!
در روایت دارد: «ثَلَاثَ مَرَّات»
یعنی پیغمبر اکرم سه بار این دعا را برای امام حسن(علیه‎السلام) تکرار کرد.. و از خدا خواست که امام حسن(علیه ‏السلام) را و کسانی که او را دوست می‎دارند، دوست بدارد..

"یا کریم اهل بیت «علیهم السلام» ادرکنا"